Chmielewski: Musimy być naprawdę dobrze przygotowani

W pierwszym sprawdzianie poprzedzającym startujące za miesiąc Mistrzostwa Świata Elity reprezentacja Polski pewnie pokonała Węgrów 5:2. Wynik w tym spotkaniu otworzył Aron Chmielewski, który po meczu udzielił nam krótkiego wywiadu. – Ja, jak i reszta chłopaków czuliśmy się dobrze i w trzeciej potrafiliśmy skutecznie wyjść z kontrą – powiedział napastnik HC Ołomuniec.

HOKEJ.NET: – Aron, w jakich nastrojach kończysz pierwszy mecz z Węgrami?

Aron Chmielewski, kapitan reprezentacji Polski: – Myślę, że w dobrych… Wygraliśmy pierwszy mecz 5:2, i to z niełatwym przeciwnikiem, bo jest on w innym „stanie” niż my. Węgrów zaraz czekają przecież mistrzostwa i z pewnością mają większą świeżość w nogach. My ciężko pracujemy, fazowo, po dwa treningi dziennie, dlatego cieszy to, że zagraliśmy te elementy taktyczne, które sobie zakładaliśmy i wygraliśmy. Mamy jeszcze miesiąc czasu, aby przygotować się do maja.

Trener zapowiadał, że to zmęczenie dziś może wychodzić w grze, jak więc wyglądało to samopoczucie pod względem fizycznym?

– Staraliśmy się grać krótkie zmiany, żeby nie doszło do laktatu w nogach i mięśniach. Rzadko się zdarzało, aby ktoś przeciągnął zmianę. Myślę, że to zaowocowało, bo zarówno ja, jak i reszta chłopaków czuliśmy się dobrze i w trzeciej potrafiliśmy skutecznie wyjść z kontrą. Wówczas tej dynamiki nam nie brakowało.

Aczkolwiek był moment kryzysowy, w drugiej tercji, kiedy spuściliście nieco z tonu…

– Czy ja wiem, czy kryzysowy? Myślę, że to bardziej leżało w głowach, bo jeżeli mamy siły w trzeciej tercji, to w drugiej też je powinniśmy mieć. Uważam, że to na podłożu mentalnym pojawiła się myśl, że „możemy sobie z nimi pograć”. Na tym poziomie nie możemy sobie pograć z żadnym zespołem, musimy robić swoje, mieć pokorę oraz respekt do przeciwników. Ostatecznie pozbieraliśmy się w trzeciej odsłonie i mecz zakończyliśmy korzystnym wynikiem 5:2.

Z perspektywy lodu - które elementy widzisz jako te, nad którymi należy popracować najbardziej?

– Z pewnością mamy sporo do poprawy. W zasadzie też mało trenowaliśmy aspektów czysto hokejowych, bo więcej ćwiczymy pod kątem przygotowania fizycznego. Czekają nas ciężcy rywale, przeciw którym większość czasu będziemy spędzać bez krążka. Wiadomo, możemy trenować przewagi, ale pytanie, czy rzeczywiście będziemy mieć ich tak dużo na Mistrzostwach Świata… Osłabienia to na pewno element, który rozwijamy, co zresztą było już dzisiaj widać, ale jeżeli chodzi o resztę, to pytanie bardziej do trenera. To jego gestia, jak przygotuje nas pod te, z pewnością inne w porównaniu do tych wcześniejszych, mistrzostwa.

Czym więc, pod kątem fizycznym, będzie się różnić gra w Elicie od występowania w pierwszej dywizji?

– Obejrzyj ligę szwedzką i NHL, to zobaczysz, że tam chłopcy trochę inaczej zasuwają… Oczywiście, żeby nie było, sobie nie umniejszamy. Znamy swoją wartość, dlatego też mamy długi okres przygotowawczy, aby nabrać szybkości, dynamiki oraz wydolności. Płuca, aby troszkę dłużej popracowały, bo z pewnością będziemy tego potrzebować, jak ktoś nas zamknie w tercji i będzie robił tak zwaną „karuzelę”. Dlatego też, musimy być pod to naprawdę dobrze przygotowani.

Choć ty z tą większą intensywnością masz do czynienie na co dzień, grając w czeskiej Extralidze…

– Tak, ale Mistrzostwa Świata to trochę inny poziom, myślę też, że nasi rywale będą wspierani zawodnikami z lig jeszcze mocniejszych, niż czeska. To na pewno nie będzie ani dla mnie, ani dla nikogo z naszej kadry, łatwe. Podejrzewam też, że będziemy więcej grać w obronie, co z pewnością będzie bolało i kosztowało wiele sił.

Dziś rewanż przeciwko Madziarom. Czego możemy spodziewać się po tym meczu?

– Tego co dzisiaj, albowiem będziemy chcieli zagrać podobny hokej. Zobaczymy również, co pokażą Węgry, czy coś przygotują, czy coś pozmieniają… Będziemy chcieli grać te założenia taktyczne, które trener nam nakreślał. Dążymy do tego, żeby stało się to automatyzmem w naszej grze, bo tego potrzebujemy. Na mistrzostwach bowiem nie będzie miejsca na zawahania czy błędy. Chcemy, aby to weszło w nasz krwiobieg i żebyśmy grali te warianty na pamięć.

Rozmawiał: Jakub Noskowiak