Hokej.net Logo

Jevgeņijs Semerjaks

Informacje
Imię
Jevgeņijs
Nazwisko
Semerjaks
Data ur.
1961-05-09 (63 lat)
Kraj, Miasto
Łotwa, Inta
Obywatel
ur. LV
Funkcje
Zawodnik
Wzrost
178
Waga
85

"Profersorek"
Kombinacyjne zagrania w postaci ataku pozycyjnego i kontr. Zamek. Walka pod bandami i bramkami. Strzały w najrozmaitszych sytuacjach. Znakomity przegląd sytuacji i umiejętność celnego, nie raz prostopadłego podania. Pomoc w obronie. Rób to wszystko bezbłędnie, a zostaniesz wielkim hokeistą, napastnikiem takim, jakim był  - Jewgienij Stepanowicz Semierak. - Był  duszą zespołu, tak jakby był stąd. Gra równo, a każdy mecz traktuje bardzo poważnie - to była opinia trenera Tadeusza Bulasa o ulubieńcu nowotarskiej publiczności. "Żenia", jak nazywali go koledzy, doczekał się pseudonimu - "Profesorek".  Rzeczywiście jego gra znamionowała najwyższą klasę.

Semierak przygodę z kijem i krążkiem rozpoczynał w szóstym roku życia w rodzinnej Imtie. W 1978 r. przybył do Mińska z powodu wojskowej powinności. Przez dwa sezony gry w Mińsku pokazał się na tyle z dobrej strony, iż zainteresowało się nim ryskie Dynamo, występujące w wyższej lidze ZSRR.
W stolicy Łotwy grał przez 10 sezonów w czasie których rozegrał 342 spotkania i strzelił 94 bramki. Z drużyną Dynama wywalczył wicemistrzostwo ZSRR (1988) i America Cup (1990). Skończył międzyczasie wyższe studia, był  trenerem, absolwentem Instytutu Fizkultury w Rydze. Do Nowego Targu trafił przez przypadek. Miał ofertę szwedzką, ale przedłużały się pertraktacje i...przedstawiciele Podhala ubiegli konkurentów.

Początek sezonu w nowym otoczeniu miał niezbyt udany. Nie był jeszcze zgrany z drużyną i razem z całą ekipą Podhala nie błyszczał. "Szarotki" uległy metamorfozie z chwilą przybycia Siergieja Agiejkina. Dzięki niej wysoką formę uzyskał również Semierak. Choć nie wpisywał się zbyt często na listę strzelców - trafiał do protokołu z reguły jako "asystent". Nazwano go nawet "królem ostatniego podania". Jego imponujący dorobek 23 gole i 34 asysty dał mu zwycięstwo w klasyfikacji kanadyjskiej katowickiego "Sportu". Był bliski wywalczenia "Złotego kija" katowickiego Sportu, przegrał rywalizacje jednym punktem z Mariuszem Puzio.  Po opuszczeniu Podhala grał w Niemczech (EV Ravensburg) i w Hiszpanii (Barcelona). Reprezentował barwy Łotwy na mistrzostwach świata w 1993 i 95 roku. W drużynie narodowej na mistrzostwach świata rozegrał dwanaście spotkań  i zdobył siedem goli i dwanaście punktów.  Po sezonie 1998/99 spędzonym w EV Ravensburg zawiesił łyżwy na kołku.

Autor: Stefan Leśniowski

© Copyright 2003 - 2024 Hokej.Net | Realizacja portalu Strony internetowe