Nowe przepisy gry w PHL i turniejach IIHF (WIDEO)

Światowa Federacja Hokeja na Lodzie zatwierdziła szereg zmian w przepisach, które obowiązywać będą w imprezach IIHF od zbliżającego się wielkimi krokami sezonu. Nowe regulacje prawne obejmują również rozgrywki Polskiej Hokej Ligi.

W 2017 roku w hiszpańskiej Marbelli odbył się tradycyjny Półroczny Kongres Światowej Federacji Hokeja na Lodzie (IIHF), którego ważnym punktem było zatwierdzenie zmian w przepisach obowiązujących we wszystkich zawodach rozgrywanych pod egidą IIHF.

Te regulacje prawne mają również bezpośrednie przełożenie na nasz rodzimy hokej, bowiem Polska Hokej Liga stosuje przepisy tożsame z obowiązującymi w zawodach IIHF. Oznacza to tyle, iż od rozpoczynającego się właśnie sezonu 2018/19 na polskich lodowiskach obserwować będziemy szereg zmian, które podzielić należy na trzy główne grupy (zgodnie z nazewnictwem zastosowanym przez Kongres):

- zmiany o charakterze porządkowym,

- małe zmiany,

- duże zmiany, wpływające znacznie na grę.

Oczywiście szerszemu omówieniu poddamy te przepisy, które weszły w skład ostatniej z grup z uwagi na poziom ich ważności i bezpośredni wpływ na istotę gry. Zanim jednak zapoznamy się z ich szczegółami, dla pełnej jasności sytuacji, słów kilka o pozostałych innowacjach.

W dwóch pierwszych grupach znalazły się takie zmiany jak na przykład zamiana dotychczas obowiązującego nazewnictwa, które znosi linię uwolnienia, zastępując ją słowami „linia bramkowa”, nakaz noszenia koszulek na zewnątrz, czyli poza spodniami z zaleceniem mocowania ich do dolnej części stroju hokejowego, uzupełnienie słownictwa w treści niektórych artykułów, czy też zmiany niektórych oznaczeń na lodowisku.

Ponadto gracz, którego osłona pleksiglasowa twarzy lub krata pękły albo zostały złamane podczas akcji meczowej zmuszony jest natychmiast opuścić pole gry.

Sędzia nie musi odgwizdywać wznowienia, gdy krążek wpadnie do bramki przed dźwiękiem syreny kończącej tercję, a arbiter uzna gola. Nie odgwizduje się rzutu karnego w sytuacji, gdy faulujący najpierw wybije krążek.

W grupie zmian mających największy wpływ na grę znalazły się przepisy dotyczące zarówno zachowań w boksie dla rezerwowych, jak również skupiające się na grze bramkarzy, a także dotyczące konkretnych działań, takich jak na przykład spóźniony atak ciałem, czy też zagranie krążka łyżwą. Poniżej prezentujemy poszczególne regulacje wraz z ich omówieniem, co pozwoli lepiej orientować się w nowych realiach, które obowiązywać będą co najmniej przez najbliższe cztery lata.

Artykuł 26 – Oficjele drużyny a technologia.

Oficjele drużyny, którzy znajdują się na ławce graczy lub obok niej, podczas meczu mogą używać urządzeń radiowych pozwalających na kontakt z innym oficjelem drużyny, znajdującym się w wyznaczonej przez IIHF strefie.

Inne urządzenia techniczne są dozwolone tylko pod warunkiem wykorzystywania ich do celów szkoleniowych (np. statystyki) i nie można ich używać, aby próbować wpływać w jakikolwiek sposób na decyzje sędziów.

Zastosowanie powyższych zapisów odnosi się do artykułu 116 – Obraza sędziego i wprowadza niżej wymienione rodzaje wykluczeń.

Karą mniejszą techniczną sankcjonowane będą przypadki używania przez oficjeli technologii wideo w celu kwestionowania decyzji sędziego.

Kara za niesportowe zachowanie nakładana będzie na zawodnika, który sprzecza się z sędzią, używa technologii wideo lub dyskutuje o sposobie prowadzenia meczu z arbitrem na lodzie.

Artykuł 96 – Bramka zdobyta łyżwą.

Istotną zmianą dotyczącą tego przepisu jest usunięcie zapisu o wyraźnym kopnięciu krążka jako przesłance nie uznania gola. W nowym brzmieniu bramka nie zostanie uznana, jeśli atakujący gracz z pola w jakikolwiek sposób skierował krążek do bramki za pomocą swojej łyżwy.

Gol zdobyty nieprawidłowo według nowych przepisów.

Ponadto w nowej wersji przepisów jeśli gracz z pola obraca w jakikolwiek sposób swoją łyżwę w kierunku krążka z zamiarem skierowania go do bramki i po tym nakierowaniu krążek wpada do bramki, gol nie zostanie uznany.

Gol zdobyty nieprawidłowo według nowych przepisów.

Jeśli atakujący gracz z pola walczy o pozycję z przeciwnikiem i w tym czasie starając się utrzymać równowagę kieruje krążek do bramki, bramka nie zostanie uznana. Skierowanie krążka do bramki jest jedynym kryterium nieuznania gola. Bez znaczenia pozostaje zatem kwestia tego, czy doszło do przepychania się z przeciwnikiem, czy też nie.

Gol zdobyty nieprawidłowo według nowych przepisów.

Oznacza to tyle, iż obecnie już nie tylko wyraźne kopnięcie krążka spowoduje, że nie dojdzie do uznania bramki. Przepisy zostały w tym zakresie znacznie zaostrzone i jakiekolwiek pokierowanie krążka w stronę linii bramkowej jest przesłanką powodującą nieuznanie gola.

Artykuł 94 – Uznanie bramki.

W nawiązaniu do nowego brzmienia artykułu 96 należy spojrzeć również świeżym okiem na zapisy artykułu 94 mówiącego o sytuacjach, w których sędzia zobowiązany jest uznać gola.

Artykuł 94 mówi, iż bramka zostanie uznana, gdy krążek po strzale gracza drużyny atakującej znajdującego się na lodzie, przypadkowo odbija się od kasku lub dowolnej części ciała współpartnera i wpada do bramki.

Prawidłowo zdobyta bramka w myśl nowych przepisów.

Jeżeli krążek został skierowany do przeciwnej bramki za pomocą kasku lub jakiejkolwiek części ciała atakującego gracza z pola, gol nie zostanie uznany.

Odnosząc powyższe zapisy do treści artykułu 96, mówiącego o bramce zdobytej łyżwą trzeba wyraźnie zaznaczyć dwa kluczowe słowa, które rozjaśniają te pozornie podobne lub nawet sprzeczne na pierwszy rzut oka zapisy. Te wyrazy to „skierować / skierowany” i przypadkowo / przypadkowy”. Oznacza to tyle, iż jakiekolwiek świadome działanie, inaczej „skierowanie” krążka do bramki łyżwą spowoduje, że gol nie może być uznany, natomiast odbicie się krążka od łyżwy w sposób nie zamierzony przez gracza, bez jego świadomości, inaczej mówiąc „przypadkowo” pozwoli na uznanie gola pomimo, iż „guma” bezpośrednio przed przekroczeniem linii bramkowej była w kontakcie z łyżwą.

Artykuł 98 – Zdobycie bramki / Poruszona bramka.

W myśl nowych regulacji jeśli jeden lub obydwa słupki bramki nie spoczywają płasko na lodzie, ale mają kontakt z kołkami mocującymi, a kołki te znajdują się w swoich otworach w lodzie, bramka zostanie uznana.

Oznacza to, iż doszło do zmiany definicji „bramki poruszonej”. Do tej pory każda sytuacja, w której jeden lub obydwa słupki bramki nie spoczywały płasko na lodzie oznaczała poruszenie bramki. Teraz natomiast, jeśli słupki mają kontakt z kołkami mocującymi, a te są na swoim miejscu, to nie ma mowy o zastosowaniu przepisu o bramce poruszonej i zdobyty w takiej sytuacji gol traktowany jest jako prawidłowo zdobyty.

W myśl nowych przepisów w takiej sytuacji nie stosuje się przepisu o bramce poruszonej.

W przypadku bramek, których konstrukcja nie posiada kołków mocujących, aby gol mógł zostać uznany słupki muszą znajdować się płasko na lodzie i na linii bramkowej w momencie, gdy krążek wpada do bramki.

Artykuł 99 – Wykorzystanie systemu wideo w decyzjach o bramkach.

Do istniejącego katalogu sytuacji, w których możliwe jest zastosowanie weryfikacji wideo dodana została możliwość przeglądu zapisu obrazu w razie domniemanego przeszkadzania bramkarzowi, czyli gdy krążek wpada do bramki, po tym jak atakujący gracz z pola wszedł w kontakt z bramkarzem.

Artykuł 119 – Rzucenie na bandę.

Przewinienie w postaci rzucenia przeciwnika na bandę zostało obwarowane takimi samymi karami jak określone w artykule 123 za atak od tyłu. Obecne możliwości, które posiadają sędziowie w takiej sytuacji to kara mniejsza oraz kara za niesportowe zachowanie.

Artykuł 141 – Bójki.

Rozszerzony został zakres sytuacji, które podlegać będą karaniu. Wprowadzono bardzo rygorystyczne i jednoznaczne sformułowanie, iż na wszystkich zawodników angażujących się w bójkę będą nakładane kary meczu.

Dodatkowo zawodnik lub zawodnicy, którzy zostaną zidentyfikowani jako inicjatorzy bójki lub agresorzy dostaną karę mniejszą obok innych kar przysługujących im z tytułu uczestnictwa w zabronionej sytuacji.

Artykuł 153 – Spóźniony atak ciałem.

Właściwą interpretację tego przepisu należy rozpocząć od zapoznania się z samą definicją spóźnionego ataku ciałem. Otóż jest to atak ciałem na gracza z pola, który znajduje się w bezbronnej sytuacji, ponieważ nie ma już kontroli ani nie jest już w posiadaniu krążka.

Przykład spóźnionego ataku ciałem.

Spóźniony atak może być przeprowadzony na gracza z pola, który jest świadomy lub nie jest świadomy zbliżającego się kontaktu.

Jak widać istotne jest, czy zawodnik posiada krążek. Jak zatem należy rozumieć właściwie sformułowanie „posiadania krążka”? Jest to sytuacja, w której gracz ma krążek na kiju lub go mrozi. Zawodnik posiadający krążek może celowo zagrywać go / kierować do współpartnera lub ewentualnie przekierowywać go kijem lub łyżwą. Atak ciałem może być wykonany jedynie na ostatniego zawodnika z pola, który posiada „gumę” lub właśnie się jej pozbył.

Przykład spóźnionego ataku ciałem.

Posiadaniem krążka nie jest natomiast jakikolwiek przypadkowy kontakt, odbicie od zagrywającego przeciwnika, od konstrukcji bramki lub bandy. W rozumieniu obowiązujących obecnie przepisów nie oznacza to wejścia w posiadanie i kontrolę nad krążkiem.

Posiadanie krążka związane jest z dwiema sytuacjami, które są z tym faktem nierozłączne:

- gracz ma krążek na kiju (drybluje go, prowadzi),

- gracz używa swoich kończyn do utrzymania się przy krążku.

W obecnie obowiązujących przepisach jeśli krążek zostanie dotknięty przez innego gracza lub jego wyposażenie, uderzy w konstrukcję bramki lub swobodnie przesuwa się po tafli w jakikolwiek sposób, to nie można mówić o posiadaniu krążka przez zawodnika.

Spóźniony atak ciałem jako nieprawidłowa forma kontaktu obwarowany jest określonymi karami. Oto jak wygląda sytuacja dotycząca wykluczeń z tytułu tej formy przewinienia.

Kara mniejsza: stosowana wobec gracza z pola, który nie znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie przeciwnika posiadającego lub kontrolującego krążek i przeprowadza spóźniony atak ciałem na takiego przeciwnika, będącego świadomym zbliżającego się kontaktu.

Kara większa plus automatycznie kara meczu za niesportowe zachowanie: stosowana wobec gracza z pola, który przeprowadza spóźniony atak ciałem na niespodziewającego się takiego ataku przeciwnika.

Przykład spóźnionego ataku ciałem na zawodnika niespodziewającego się tego.

Kara meczu: stosowana wobec gracza z pola, który lekkomyślnie zagraża zdrowiu przeciwnika, znajdującego się w bezbronnej pozycji, poprzez akcję spóźnionego ataku ciałem.

Przykład spóźnionego ataku ciałem.

Dla właściwego rozróżnienia, która z kar winna być zastosowana w konkretnej sytuacji spóźnionego ataku ciałem należy dobrze określić położenie zawodnika atakowanego. Zapoznajmy się zatem z kluczowymi pojęciami, które zostały użyte powyżej.

Bezpośrednie sąsiedztwo - pozycja pomiędzy przeciwnymi graczami z pola, umożliwiająca jednemu z zawodników prawidłowy, nieunikniony atak ciałem w taki sposób, aby odebrać przeciwnikowi krążek.

Świadomość zbliżającego się kontaktu – stan, w którym zobowiązany jest pozostawać gracz będący w posiadaniu krążka lub kontrolujący go. Zawodnik przy krążku ma obowiązek spodziewać się czystego ataku ciałem przez przeciwnika.

Zawodnik nie spodziewający się ataku ciałem – gracz przy krążku znajdujący się w takim położeniu na lodowisku, w którym w jego bezpośrednim sąsiedztwie nie znajduje się żaden z rywali, a zatem niezobowiązany do zachowania świadomości zbliżającego się kontaktu.

Pozycja bezbronna – zawodnik, który nie ma już kontroli nad krążkiem i nie jest świadomy zbliżającego się ataku lub nie jest przygotowany na taki atak.

Warto zauważyć, że atak ciałem na przeciwnika, który jest bezbronny, automatycznie uważa się za lekkomyślny, nawet jeśli ten atak byłby uznany za prawidłowy w odniesieniu do przygotowanego na niego przeciwnika.

Intencją wprowadzenia nowych unormowań w zakresie spóźnionego ataku ciałem było wymuszenie większego poszanowania rywali ze strony graczy atakujących, a także wzrost bezpieczeństwa gry, jak również podkreślenie celu dokonywania takiego ataku, którym ma odebranie krążka przeciwnikowi, a nie atak na rywala jako cel samoistny.

Artykuł 158 – Ostrość.

Gracz zaangażowany w krótką konfrontację z przeciwnikiem zostanie ukarany karą mniejszą, podwójną karą mniejszą lub karą większą plus automatycznie karą meczu za niesportowe zachowanie.

W powyższym zakresie dodano sformułowanie „krótkiej konfrontacji”, które do tej pory funkcjonowało bez określenia długości trwania starcia pomiędzy zawodnikami, co oznacza iż nawet do tej pory nieistotne sytuacje podlegać będą karaniu.

Z treści artykułu 158 usunięto zapisy dotyczące sytuacji, w których zawodnik ściąga / zrzuca rękawice celem wdania się w bójkę. Obecnie wszystkie regulacje odnośnie tego typu sytuacji znajdują się w artykule 141 o bójkach, za co stosowana będzie kara za niesportowe zachowanie jako dodatek do pozostałych kar. Dotyczy to nie tylko pozbycia się rękawic, ale również kasku.

Artykuł 160 – Podcięcie z tyłu.

Dokonano zmiany definicji, w której do tej pory używano sformułowania „niebezpiecznie”, a obecnie zastąpiono to słowem „lekkomyślnie”. W związku z tym podcięciem od tyłu nazywana jest sytuacja, w której gracz lekkomyślnie z tyłu kopie łyżwy lub lekkomyślnie ciągnie przeciwnika do tyłu jednocześnie kopiąc jego nogi / łyżwy przez co podbija mu stopy.

Gracz, który podcina przeciwnika z tyłu, zostanie ukarany karą większą plus automatycznie karą meczu za niesportowe zachowanie, a jeśli zawodnik lekkomyślnie zagraża zdrowiu zawodnika podcinając go, to spotka go za to kara meczu.

Artykuł 176 – Procedura rzutu karnego / Zarys ogólny.

Wprowadzona została istotna zmiana, która pozwala na wyznaczenie jakiegokolwiek gracza z pola do wykonania rzutu karnego, a nie jak to było dotychczas, iż najazd musiał być wykonany wyłącznie przez samego poszkodowanego chyba, że był niezdolny do gry.

Artykuł 221 – Przytrzymywanie krążka poza polem bramkowym / Bramkarz.

Bramkarz znajdujący się poza polem bramkowym w pewnych sytuacjach nie może upadać na krążek, aby powodować swoim zachowaniem zatrzymanie gry. Przepisy przewidują dwie takie sytuacje, w których opisane wyżej działanie prowadzi do nałożenia na golkipera kary mniejszej.

Po pierwsze, dotyczy to sytuacji, gdy bramkarz będący całkowicie poza polem bramkowym upada, zagarnia pod siebie, umieszcza, przytrzymuje na jakiejkolwiek części siatki, przy bandzie krążek, który znajduje się poza linią bramkową (ale nie w bramce) lub wyobrażalną zewnętrzną linią łączącą „wąsy” kół wznowień strefy końcowej. W takim przypadku wymierzenie kary mniejszej nie jest uzależnione tym, czy golkiper był, czy nie pod presją przeciwnika.

Niedozwolone mrożenie krążka.

Po drugie, dotyczy to sytuacji, gdy bramkarz upada na krążek lub zagarnia go pod siebie na obszarze pomiędzy linią bramkową, a wyobrażalną zewnętrzną linią łączącą „wąsy” kół wznowień w strefie końcowej. Kara nie może być jednak zastosowana, jeśli golkiper jest pod presją przeciwnika i nie jest w stanie bezpiecznie zagrać krążka kijem.

Poprzednio obowiązujące przepisy były łagodniejsze dla bramkarzy, gdyż w drugim z opisanym przypadków wystarczyło, że golkiper znajdował się pod presją przeciwnika. Teraz natomiast, aby nie zostać ukaranym musi również nie mieć możliwości bezpiecznego zagrania krążka kijem.

Opis rysunku:

1 - pole bramkowe,

2- strefy, w których bramkarz może zamrozić krążek tylko, gdy jest pod presją przeciwnika i nie może bezpiecznie zagrać krążka kijem,

3- strefy, w których bramkarz nie może mrozić krążka.

Niedozwolone mrożenie krążka.

Usunięcie terminu „kontuzja”.

Słowo „kontuzja” nie jest już stosowane jako kryterium nałożenia kary. W nowej wersji przepisów zamiast tego terminu stosuje się zapis o akcji lekkomyślnie zagrażającej. Sam fakt odniesienia kontuzji przez poszkodowanego pełni nadal rolę czynnika wskazującego na przeprowadzenie akcji lekkomyślnie zagrażającej.

Fakt odniesienia kontuzji nie jest już kryterium nałożenia kary.

„Kontuzja” jako termin stosowany w przepisach zniknął, a miejsca, gdzie słowo to było kryterium nałożenia kar dodatkowych zostały odpowiednio zmodyfikowane.