I chociaż w pierwszych latach hokejowej kariery sukcesy były mało znaczące, to jednak Siergiej został wprost zauroczony samą walką na lodzie. Ponieważ był bardziej uzdolniony niż rówieśnicy, szybciej przeskakiwał szczeble hokejowego wtajemniczenia. Będąc juniorem trenował pod kierunkiem znakomitego Aleksandra Ragulina, który był dla niego ideałem hokeisty. Gdy miał siedemnaście lat zauważył go trener Wiktor Sadamow z Krystalu Saratow i przyjął go do swojej drużyny. Po roku gry w pierwszej lidze zadebiutował w "wyższej" w meczu z Traktorem Czelabińsk. I to był przełom...
Staranność i pilność z jaką uczestniczył w zajęciach, musiały przynieść efekty. Otrzymał powołanie do reprezentacji juniorów i został młodzieżowym mistrzem świata (1983 r.). W 1985 roku trener Spartaka Moskwa, Borys Majorow przyjął hokeistę do swojej drużyny. W "sbornej" zadebiutował podczas turnieju "Izwiestii" przeciwko Czechosłowacji. Kilka miesięcy później został mistrzem świata i Europy. W światowym championacie grał w ataku wspólnie z Andriejem Chomutowem i Wiaczesławem Bykowem. - Starałem się ich naśladować. U pierwszego z nich imponowało mi zręczne operowanie kijem i zwrotność. Bykowzawsze zachowywał zimną krew, posiadał znakomity przegląd sytuacji, demonstrował nienaganny drybling - mówił.
Sezon 1985/86 - jak się później okazało - był najlepszy w jego karierze. Pomimo, że ciągle znajdował się w szerokiej kadrzeWiktora Tichonowa, nie dane mu było wystąpić w drużynie narodowej w najwyższych światowych imprezach. Pozostała mu liga. Z drużyną Spartaka wywalczył wicemistrzostwo kraju (1990), trzecie miejsce w 1986, oraz trzykrotnie Puchar Spenglera - 1985, 89, 90. W Podhalu grał półtora sezonu, po czym wyjechał do Niemiec. Cztery sezony grał w zespole 1 EV Weiden, a potem występował w ERC Sonthofen i EV Ravensburg. W sezonie występów w ostaniem z wymienionych klubów, krótki epilog miał z S.C. Laces Val Venosta. Sezon 1998/99 był jego ostaniem w Niemczech. Zakończył go występami w zespole EC Pfaffenhofen. Ostanie dwa lata czynnej kariery spędził w Podolsku, w zespole Witiaz.
Zmarł na białaczkę 31 maja 2001 roku w wieku 38 lat. Został pochowany na cmentarzu Wostrjakowskoje.
W najwyższej lidze radzieckiej, a następnie rosyjskiej rozegrał 258 meczów, w których strzelił 77 gole
W reprezentacji ZSRR w latach 1985-1986 rozegrał 17 spotkań, w których strzelił 9 goli.
Autor: Stefan Leśniowski