Z historii IO: Złoto „Brytyjczyków” (WIDEO)

Dziś to nie do pomyślenia, ale w 1936 roku olimpijskie złoto powędrowało w ręce reprezentantów Wielkiej Brytanii. „Wyspiarze” nigdy nie należeli do czołowych nacji hokejowych. Odkąd w latach 80-tych utworzono światowe rankingi nie byli wyżej niż na 21.pozycji. W rywalizacji olimpijskiej ostatni raz brali udział w 1948 roku.

Choć początki gry w hokeja datuje się na XV wiek jako gry powstałej w Anglii lub Francji to nowożytna era tego sportu jest ściśle związana z Kanadą, często nazywaną ojczyzną tego sportu. Jest to oficjalny sport narodowy kraju spod znaku klonowego liścia.

W historii Igrzysk Olimpijskich Kanadyjczycy zdobyli 9 złotych medali na 23 turnieje, co stanowi prawie 40% wygranych. Do tego należy dodać 4 srebrne medale oraz 2 brązowe. Łącznie daje to 15 medali, czyli tylko ośmiokrotnie „Klonowi” wracali z olimpiady bez żadnego krążka.

Imponująco wygląda ich bilans z czterech pierwszych turniejów. Za każdym razem kończyli rywalizację z medalami z najcenniejszego kruszcu na szyjach. Nie przegrali ani jednego meczu. 16 pojedynków rozstrzygali na swoją korzyść, a jeden zakończyli remisowo. Był to mecz ze Stanami Zjednoczonymi w 1932 roku (2:2) Triumfowali kolejno: w Antwerpii w 1920 roku (hokej na lodzie był jedną z dyscyplin letniej olimpiady) w Chamonix w 1924, w St.Moritz w 1928 i w Lake Placid w 1932.

Wygrane, które odnosili prawie zawsze były pogromami rywali. Dla przykładu należy przytoczyć takie wyniki jak 30:0 z Czechosłowacją, 22:0 ze Szwecją, 33:0 ze Szwajcarią (wszystkie mecze w 1924), 11:0 ze Szwecją, 13:0 ze Szwajcarią (oba mecze w 1928). Rywalizowali również z Polską, było to w 1932 roku. Podczas igrzysk w Lake Placid mieliśmy przyjemność spotkać się z rywalem z Ameryki Północnej dwukrotnie. Wyniki tych spotkań brzmią całkiem nieźle, jeżeli porównać je z przytoczonymi powyżej: 9:0 w pierwszym meczu i 10:0 w drugim. Stosunek bramkowy Kanady z tych czterech pierwszych turniejów olimpijskich jest wręcz nieprawdopodobny i wynosi 209-8.

Ich rywalizacja z Brytyjczykami nie odbiegała od tego co prezentowali z pozostałymi rywalami. W 1924 roku pokonali „Wyspiarzy” 19:2, a cztery lata później 14:0. Władze hokejowe Zjednoczonego Królestwa wspomagały się hokeistami pochodzącymi z Kanady, jednakże po porażce z 1928 roku stwierdzono, że w celu zakończenia tak haniebnie wysokich porażek z Kanadą należy zwiększyć liczbę …..Kanadyjczyków w kadrze.

W 1936 roku sportowcy z całego świata wyznaczyli sobie spotkanie w Garmisch-Partenkirchen, a tam w olimpijskim turnieju hokejowym Kanada miała kolejny raz w historii zmierzyć się z reprezentacją Wielkiej Brytanii. Do kadry brytyjskiej powołani zostali:

Alexander Archer,James Borland,Edgar Brenchley,James Chappell,Arthur Child,John Coward,Gordon Dailley,Gerry Davey,Carl Erhardt,James Foster,John Kilpatrick,Archibald Stinchcombe,Robert Wyman

Reprezentacja Wielkiej Brytanii na turnieju olimpijskim w 1936 roku

Spośród trzynastu wybrańców aż 11 wychowało się i uczyło hokeja w Kanadzie. Tacy zawodnicy jak Foster, czy Archer przyjmując brytyjski paszport zaryzykowali karę zawieszenia przez Kanadyjską Federację Hokeja na Lodzie. Pierwszy z nich popisał się na olimpiadzie w 1936 roku trzema „czystymi kontami”, Archer zdobył dwa gole.

Złoty medal olimpijski bramkarza Jamesa Fostera wystawiony na aukcję internetową

Kanadyjczycy chcieli wyrównać porachunki z kaperownikami na lodzie. Spotkali się z nimi w meczu drugiej fazy turnieju. W zasadzie to spotkanie można śmiało nazwać pojedynkiem Kanady z paszportami brytyjskimi z Kanadą bez takich dokumentów. Brytyjscy „Kanadyjczycy” wygrali 2:1, co zamknęło pewną historię hokeja raz na zawsze. Był to pierwszy przegrany mecz Kanady na igrzyskach olimpijskich. Wielka Brytania wygrała jeszcze później z Węgrami 5:1 i zremisowała 1:1 z III Rzeszą (sędziował Tupalski z Polski). W rundzie finałowej pokonali Czechosłowację 5:0 i zremisowali bezbramkowo ze Stanami Zjednoczonymi (sędzią tego meczu był Tupalski z Polski) i sensacja stała się faktem. Po raz pierwszy i jedyny „Wyspiarze” zdobyli złote medale olimpijskie w hokeju na lodzie. To największy sukces brytyjskiego hokeja w całej jego historii. W annałach widnieje pod pozycją numer jeden flaga „Union Jack” i tak zapamiętała to właśnie historia, ale tak naprawdę trzeba powiedzieć, że to piąty z rzędu triumf Kanady tyle tylko, że pod brytyjską flagą. Nikt o tym jednak dziś nie pamięta, a „Wyspiarze” mogą się szczycić swoim olimpijskim triumfem po wsze czasy.